شهرام اصغری

شهرام اصغری

وبلاگی شخصی برای کپی و آرشیو برخی پست های منتشر شده در روزنامه ها یا سایت ها و ...
شهرام اصغری

شهرام اصغری

وبلاگی شخصی برای کپی و آرشیو برخی پست های منتشر شده در روزنامه ها یا سایت ها و ...

تو که لجباز نبودی مستر اسکوچیچ!

اسکوچیچ و خودزنی در لحظه حساس!

شهرام اصغری
در اینکه دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی در 10 بازی اخیر ایران در مصاف با حریفان نتایج خوب و جالبی گرفت، شکی نیست اما چه عواملی باعث شد تا اسکوچیچ و تیم ملی تا اینجای کار به هدف برسند؟!
در اینکه دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی در 10 بازی اخیر ایران در مصاف با حریفان نتایج خوب و جالبی گرفت، شکی نیست اما چه عواملی باعث شد تا اسکوچیچ و تیم ملی تا اینجای کار به هدف برسند؟!
بسیاری از منتقدان اسکوچیچ در نظریات و انتقادهای خود مدعی می‌شدند تیم ملی در این دو سال، بازیکنان خوب زیادی دارد و مربیان کار آن‌چنان سختی برای رویارویی با حریفان ندارند! این در حالیست که همگان می‌دانیم هماهنگ کردن و روی نیمکت نشاندن بازیکنان یک تیم پرستاره کار آسانی نبوده و نیست و این هنر سرمربی تیم است که بهترین‌ها را به اردو فراخواند و از آنها هم به نحو احسن بازی بگیرد.
در واقع پرمهره شدن تیم ملی از روی اتفاق یا شانس نبود بلکه از روی تیزبینی مربیان تیم ملی و دقت آنهایی بود که به اسکوچیچ لیست می‌دادند و او خیلی از شایسته‌ها را با نگاه عادلانه به اردوی تیم ملی فرا می‌خواند.
این «مهم» یک نقطه قوت برای اسکوچیچ است که از تمام ظرفیت فوتبال ایران در راه صعود به جام جهانی استفاده کند. اما حالا این مربی کروات خواسته یا ناخواسته می‌خواهد نقطه قوت خود را به نقطه ضعف تبدیل کند که دود این کار به چشم همه خواهد رفت. بهتر است در این زمینه به نوعی آشتی ملی در فوتبال ایجاد شود و همچنان هیچ بازیکن شایسته‌ای از پیراهن تیم ملی دور نماند.
کی‌روش مربی کاملاً حرفه‌ای و منضبطی بود اما اگر او مربی عصبی و لجبازی نبود چه بسا ما در جام جهانی 2018 روسیه می‌توانستیم شگفتی‌ساز شویم اما او در موقعیت خاصی با بازیکن شش‌دانگ و آماده‌ای چون سیدجلال حسینی لجبازی کرد. در دوره‌ی کی‌روش اصلاً معلوم نشد به چه دلیلی علیپور آماده از پیراهن تیم ملی دور می‌ماند!
در مجموع خیلی از مربیان بوده‌اند که نتوانسته‌اند با برخی بازیکنان ستاره کنار بیایند. البته که این حق طبیعی سرمربی است که در مورد فهرست بازیکان تیمش نظر نهایی را بدهد، اما واقعاً حیف است اسکوچیچ این مربی تازه به اوج رسیده ناگهان تغییر رویه بدهد و نتواند مشکلی جزئی‌ خود با طارمی را حل کند.
اسکوچیچ این هنر را دارد و واقعاً ما می‌توانیم با تیمی از شایسته‌ترین بازیکنان ایران در سرتاسر جهان؛ به مصاف حریفان برویم و همچنان نتیجه بگیریم که به نفع خود این مربی هم هست و نامش در بین مربیان بزرگ و پرآوازه‌ی دنیا مطرح خواهد شد.
بنابراین از مستر اسکوچیچ انتظار لجبازی نداریم و بس و منتظریم اخبار خوشی از جشن آشتی او و طارمی به گوش برسد. واقعاً حیف است ما در این مقطع حساس خودزنی کنیم.

جهانبخش حق نداشت پنالتی را خودش بزند

جهانبخش حق نداشت پنالتی را خودش بزند

ماجرای پنالتی زنی در تیم ملی فوتبال

• شهرام اصغری
خوشبختانه تیم ملی پس از رهایی از آوار نتایج بسیار ضعیف ویلموتس صاحب مربی دیگری شد که تاکنون توانسته است به نتایج لازم و دلخواه در مصاف با حریفان درجه‌ دو آسیا دست یابد.
با این حال نکته مهمی که همیشه تیم ملی را آزار داده و باعث خودزنی شده است حواشی موجود در تیم‌های مختلف ملی بوده که مربیان کوچک در جمع کردن حواشی عاجز مانده‌اند تا ما به‌خودمان ببازیم و به‌نوعی خودزنی کنیم.
همه می‌دانیم دراگان اسکوچیچ مربی آن‌چنان بزرگ و کارنامه‌داری نبوده اما در مقطع خاصی و با خوش‌شانسی توانست به‌عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شود که در این راه نیاز است رسانه‌ها و بزرگترهای تیم ملی از جمله هاشمیان، باقری و ... به او کمک کنند و تیم ملی را از افتادن در باتلاق حاشیه و خودزنی نجات دهند.
در بازی با تیم بسیار ضعیف کامبوج برخی نکات دستگیرمان شد که نشان می‌دهد اسکوچیچ بر تیم تسلط کافی ندارد یا برخی مسائل برایش مهم نیست که ضروری است این مربی در ادامه‌ی راه و قبل از رویارویی با حریفان خطرناک‌تر این مشکلات را از سر راه تیم ملی بردارد.
در بازی با کامبوج در صحنه‌ی گل اول جهانبخش در محوطه‌ی جریمه سرنگون شد و داور نقطه‌ی پنالتی را نشان داد که انتظار می‌رفت مهدی طارمی ضربه‌ی پنالتی را بزند اما جهانبخشِ کاپیتان توپ را بغل کرد و خود پشت توپ قرار گرفت!
در صحنه‌ای دیگر مدافعان کامبوج روی طارمی مرتکب خطای پنالتی شدند و طارمی توپ را برداشت تا روی نقطه پنالتی بکارد حتی از روی نیمکت مربیان هم صدایی شنیده شد که اعلام کرد، خود طارمی پنالتی را بزند اما گویا جهانبخش نظر دیگری داشت و زدن این ضربه‌ی پنالتی را به سعید عزت‌اللهی سپرد تا طارمی با ناراحتی توپ را به زمین بکوبد و ضربه‌ی عزت‌اللهی به هدر برود. ناگفته پیداست تأکید به این موضوع به خاطر گل نشدن این ضربه نیست اما این‌که تیم نظم ندارد و قبل از بازی پنالتی‌زن اول آن از سوی سرمربی تیم ملی مشخص نشده، نگرانیم!
چرا باید در مصاف با تیم ضعیفی چون کامبوج شاهد هرج‌ومرج این‌چنینی باشیم؟!
چرا بازیکنان باید بازیکنان به وظایف خود آشنا نباشند و ندانند که روال تیم ملی در چنین مواقعی چیست؟
آیا این زشت نیست که هرکس پنالتی گرفت خودش توپ را بغل کند و پشت ضربه قرار بگیرد؟
آیا جهانبخش با مهاجم ارزشمند و باکلاسی چون طارمی مشکل دارد که مانع از زدن پنالتی توسط او شد و در مجموع سرمربی تیم ملی چگونه به بازیکنان شرح وظایف خود را متذکر شود و حتی از آن‌ها بخواهد در چنین مواقعی نسبت به همدیگر گذشت داشته باشند در حالی‌که همگان می‌دانیم طارمی در تیم مطرح و شاخصی چون پورتوی پرتغال اکثر پنالتی‌ه را می‌زند اما در تیم ملی ایران در یک بازی که جهانبخش کاپیتان شده اعتقادی به این مهاجم ندارد!
از همه‌ مهم‌تر این‌که طبق روال و عرف معمولاً مهاجمان اول تیم ملی، برای زدن ضربات پنالتی انتخاب می‌شوند تا آمار گلزنی این مهاجمان در جدول گلزنان مسابقات نیز بالا برود که این مهم نیز اط ذهن هواداران دور نیست. به هرصورت به اسکوچیچ توصیه می‌کنیم از همین ابتدا تفکرات و اصول خود را در تیم نهادینه کند و منتظر نباشد که هر بازیکنی مخصوصاً لژیونرها ساز خودشان را بزنند که با ادامه‌ی این روند تیم ملی خیلی زود به بحران می‌رسد!

https://www.mardomsalari.ir/note/152174/

گزارش کارتونی باخت رویایی ایران به ژاپن، فوتبالیست ها

گزارش کارتونی باخت رویایی ایران به ژاپن / ✍ #شهرام_اصغری

کاکرو پابه توپ شد و از گوشه چپ محوطه جریمه قصد نفوذ داشت که مدافع ایران رسید. کاکرو خوابید و از میان پای مدافعان سر خورد و رفت جلو و خیلی راحت 5 بازیکن دیگر سفیدپوش رو مثل آب خوردن و باور نکردنی محو کرد و جا گذاشت! توپ با سرعت بالا به سمت نقطه پرچم کرنر حرکت می کرد. کاکرو همچنان پرنفس می دوید و می دوید و بازیکنان سفیدپوش جادوزده با داور بحث می کردند. کاکرو دوید به توپ رسید و توپ را شوت کرد به اوج آسمان. جلوی دروازه، سوباسا برای سرزنی به آسمان پرید و بالا رفت، بالاتر...
بیرو هم پرید بالا و بالا، دستش رو هم کش داد و توپ توی مشتش بود اما سوباسا دقیق و عالی و با چشمانی باز به توپ ضربه زد و گُلللللللللل...

تماشاگرای چشم بادامی پرچم هاشون رو تکون می دادند. اون وسط کارگرای طرفدار تیم سوباسا که برای تشویق تیم شون به ورزشگاه آمده بودند، با مشت های گره کرده دعا می کردند. ناگهان ایشی زابا توپ را به دست شماره 8 کوبید و سوت ممتد داور خیلی ها را از خواب پراند.
در کتاب ها نوشته بودند بیرو تمام پنالتی هارو می گیره، قصه مهار پنالتی قوی ترین و بهترین مهاجم دنیا حسابی بر سر زبان ها افتاده بود. هیچ کاپیتانی نمی توانست به این دروازه بان پیرهن آبی، گل بزنه اما سوباسا و یارانش معتقد بودند اونا برنده این بازی هستند و نمی بازن...
شماره 15 توپ رو برداشت و گفت؛ من می زنم! هیچ کس باور نمی کرد. دستانش را به کمر گذاشت، چند قدم به چپ حرکت کرد و با پای راست به سمت راست دروازه بان افسانه ای زد و باز هم گُللللللللللللللل!!!

بازی ادامه داشت که یاران سوباسا حتی از مهاجم اسب سوار و شماره 20 هم نمی ترسیدند. این بار واکی بایاشی توپ را گرفت و به قلب دفاع حریف زد. بیرو مثل یوز از دروازه بیرون جهید اما واکی بایاشی باور داشت تمام دروازه ها را می توان فتح کرد و او هم توپ را از بالای سر بیرو عبور داد.
در ادامه بازی خون به مغز کاپیتان تیم سفید نرسید و او می خواست بازیکن ژاپنی را در دیدار قبل از فینال و مقابل دیدگان میلیون ها بیننده تلویزیونی خفه کند اسب سوار سفید پوش هم می خواست دهان همبازی کاکرو را جر بدهد اما آنها حرف مربی خود را به یاد داشتند. «در میدان ورزش، در مواجهه با دعوا و حرکات ناجوانمردانه هرگز با خشونت واکنش ندهید و اخلاق را نبازید».
آخر بازی واکی بایاشی و سوباسا بچه ها را دور هم جمع کردند و به سمت سکوها رفتند. تماشاگران شاد بودند و در حال جمع آوری زباله ها به سمت درب خروجی ورزشگاه حرکت می کردند. تماشاگران حتی پرچم های جامانده تیم بازنده را با احترام از زباله ها جدا می کردند. آنسوی جایگاه هم گونه های تماشاگران خیس شده بود و مربی، پس از هشت سال کروات قرمزش را با دستانی لرزان شل می کرد...
کانال روزنامه نود
@navaddaily


آقای خیابانی عزیز❗از شهدا مایه نگذارید

آقای خیابانی عزیز❗
لطفا احساساتی نباشید و از شهدا مایه نگذارید
شما به وظیفه خود عمل کنید و کارشناس درجه 10 به رسانه ملی نیاورید

#شهرام_اصغری
کانال روزنامه ورزشی ۹۰
@navaddaily

جناب جواد خیابانی عزیز، شاید رکورد دار گزارشگران احساساتی دنیا باشد که بارها در برنامه های مختلف اشک ریخته یا سعی کرده اشک هواداران را درآورد. در یکی، دو مورد می توان گفت که اشک های خیابانی تا حدود زیادی طبیعی بود و عامه مردم هم خوششان آمد! مردمی که معمولا خیلی زود تحت تأثیر حرف های احساساتی، شعر یا گریه افراد و شخصیت های مختلف قرار می گیریم. این روزها به نظر می رسد خیابانی متوجه شده است مردم ایران چه نقطه ضعفی دارند و به هر بهانه و سوژه الکی در برنامه های مختلف اشک می ریزد. ای کاش می شد آرشیوی از تمام اشک های خیابانی تهیه و کلیپش را با اجازه خود خیابانی در فضای مجازی ارائه کرد.
جواد خیابانی که در برنامه زنده شبکه ورزش، تریبون مجانی در اختیار داشت و محدودیت زمانی هم نداشت (فردوسی پور بازی های جام ملت ها را گزارش می کرد) دوباره اشک ریخت و این بار حرف هایش بیش از حد ادامه دار شد تا جائی که این گزارشگر ورزشی به حوزه جنگ و شهدا هم ورود کرد!
برای ما فقط مانده بود جواد خیابانی از جنگ و شهیدان عزیز مایه بگذارد و با استفاده از این ارزش ها حرف هایی در مورد کی روش و فوتبال به زبان آورد تا به نوعی به حرف هایش ارزش و اعتبار ببخشد.
همه می دانیم طبق قوانین حرفه ای فوتبال اگر یک مربی مصاحبه تند یا توهین آمیز انجام دهد می توان با ارائه سند و مدرک او را جریمه و توبیخ کرد و حتی درصدی از قرارداد او را طبق قانون و بندهای قرارداد کسر کرد. خوشبختانه به لطف فضای مجازی ویدیوی حرف های کارلوس کی روش هم موجود است و بعضی ها مثل چندین سال قبل نمی توانند یک طرفه به قاضی بروند. او در ویدیوی منتشر شده می گوید؛ ما اینجا (تیم ملی) افرادی داریم که غذا برای خوردن ندارند اما مربیانی در یک باشگاه یا فدراسیون با پروازهای درجه یک ( (First classبه ژاپن سفر می کنند و برمی گردند و ...
آقای خیابانی عزیز! از شما که انتظار نمی رود اصل حرف های سرمربی تیم ملی را نشنیده باشید اما چرا در مقطع حساس تیم ملی حرف های احساساتی به زبان می آورید که پاک کردن آن از ذهن عامه هواداران کاری دشواری خواهد بود؟ اگر به این نتیجه رسیده اید که برای تیم ملی سرمربی جدیدی خریداری کنید! ایرادی ندارد اما اجازه دهید جام ملت ها و قرارداد قانونی کی روش به پایان برسد و از این حرف ها بزنید. همه باید بدانیم اگر کی روش هم اشتباه کند و حرفی بزند این قانون و کمیته انضباطی فدراسیون است که باید جواب او را بدهد نه اینکه هر گزارشگر و شهروندی بخواهد شخصا با نگاه و سلیقه خودش اعمال قانون کند که با این شیوه هرج و مرج سراسر فوتبال را فرا خواهد گرفت!

باور کنید یکی از دلایل عقب ماندگی کشور ما این قبیل بی قانونی ها و احساساتی بودن ما ایرانی هاست که از قدیم الایام هرکس در حد توان و تریبون خود! از احساسات عوام استفاده یا سوءاستفاده کرده است. اکنون دنیا، دنیای عقل و منطق هست. اگر کی روش مرتکب توهین یا تخلفی شده یک گزارشگر می تواند از تاج یا کمیته انظباطی فدراسیون انتقاد کند اما او حق ندارد در اوج حساسیت مسابقات جام ملت های 2019 امارات، احساسات هواداران را با استفاده از واژه های مقدس جنگ هشت ساله و شهیدان عزیز به بازی بگیرد و از تریبون هایی که با پول بیت المال اداره می شوند حرفی بزند که ممکن است آرزو و دلخوشی میلیون ها ایرانی در مورد موفقیت تیم ملی را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ناکامی یا ایجاد حاشیه هایی برای تیم ملی یا سرمربی اش شود. شما اگر واقعا دلت به بیت المال می سوزد سعی کنید وظایف خودتان را به درستی انجام دهید و لااقل یک کارشناس خوب و کاربلد به صدا و سیمای ملی دعوت کنید نه اینکه افرادی را به عنوان کارشناس به برنامه هایتان دعوت کنید که فهم فوتبالی آنها از یک هوادار 12 ساله هم کمتر است و فقط روی اعصاب مردم راه می روند. چرا باید پیشکوتی چون ابراهیم قاسمپور در شبکه الکاس قطر باشد و معلوم نشود به چه دلیل  قاسمپورها و سایر پیشکسوتان و متخصصان خالص فوتبال در رسانه ملی ما جایی ندارند و منزوی هستند؟

لطفا در این موقعیت احساساتی نباشید و از کی روش و در رسانه ملی از تیم ملی حمایت کنید که موقعیت مسابقات بسیار حساس است. شما اختیار دارید در کانال شخصی خودتان صبح تا شب اشک بریزید و علیه کی روش حرف بزنید اما در رسانه ملی نباید چنین رویه ای در پیش بگیرید.
شما به درآمدهای کی روش اشاره کردید در حالی که همه می دانیم کی روش مربی درجه یک و گرانی است و فوتبال ما را صاحب شخصیت کرده و در این فوتبال به خیلی ها باج نمی دهد و بازیکن سالاری را نابود کرده است و... اما خواهش می کنیم کمی هم از درآمدهای خودت در برنامه های زنده بگو که چه مبلغی از صدا و سیما می گیری و از برنامه های مختلف چقدر درآمد دار

ی و ...
آقای خیابانی عزیز، لطفا احساساتی نباشید و از شهدا مایه نگذارید با جملات احساسی و الهام گرفتن از شهدای جنگ تحمیلی و غیره مردم کشور را احساساتی نکنید که در قانون و منطق فیفا به بندهای قرارداد کار دارند نه حرف های احساساتی یک مجری!
کی روش حتی گفته است؛ وزیر ورزش دوست ندارد او مربی تیم ملی باشد. تمام مستندات حرف های کی روش موجود است و اگر فوتبال کشور و تیم ملی را دوست دارید دقیق به حرف های کی روش گوش کنید و بدون وام گیری از شهدا و جانبازان و ... از تاج که خودش هم جانباز است بخواهید به صورت قانونی وارد عمل شود نه اینکه اینگونه جو تیم ملی را متشنج کنید. فرض اینکه کی روش می خواهد کاری کند تا فدراسیون او را قبل از اتمام قراردادش اخراج کند و دوباره از بیت المال جریمه هم بدهیم و ... پس اگر تیم ملی را دوست داریم همه به جای احساساتی بودن با منطق و عقل حرف بزنیم و انتقاد کنیم. یادمان نرفته مایلی کهن هم یک بار با اشک و احساسات حرف زد و متوجه شد فایده ای ندارد که امروزه مردم خوشان خیلی از نکته ها را بهتر از ما و شما می فهمند.
مهم تر اینکه پس از مشخص شدن ترجمه اشتباه برای جنابعالی لااقل از سرمربی تیم ملی و افکار عمومی عذرخواهی کنید و اعتراف کنید که در مورد کی روش و توهین او به مردم برداشت شما یا ترجمه ها مشکل داشته اند!

فوتبال ایران و عراق، سیاسی یا غیرسیاسی؟!

چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۰۲

فوتبال ایران و عراق، سیاسی یا غیرسیاسی؟!

شهرام اصغری

ذات ورزش و فوتبال رقابت و افزایش دوستی هاست. ذات ورزش و مسابقات المپیک، جهانی جام ملت ها و ... نزدیک کردن ملل و فرهنگ های مختلف به همدیگر است نه اینکه برخی بخواهند القاء کنند هدف از برگزاری رقابت های ورزشی افزودن کینه و دشمنی مردم و سیاستمداران است!
فوتبال ایران و عراق، سیاسی یا غیرسیاسی؟!
ذات ورزش و فوتبال رقابت و افزایش دوستی هاست. ذات ورزش و مسابقات المپیک، جهانی جام ملت ها و ... نزدیک کردن ملل و فرهنگ های مختلف به همدیگر است نه اینکه برخی بخواهند القاء کنند هدف از برگزاری رقابت های ورزشی افزودن کینه و دشمنی مردم و سیاستمداران است! در جوامع و دنیای امروز اگر کشورها حتی با هم از نظر سیاسی هم مشکل داشته باشند، ورزش حرفه ای قصد دارد دل ها  را به هم نزدیک کند و از کدورت ها و فاصله ها تا حد امکان بکاهد.
بی شک سیاست فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز در این جهت است که بازی های فوتبال سیاسی نشوند و تا حد امکان اهداف و نیات سیاسی نداشته باشند که ضروری است اهالی رسانه نیز این مهم را بیش از هر زمان دیگری مد نظر قرار دهند و در حین نوشتن، تیترزدن و ارائه تحلیل ها و مقالات خود، دقت لازم را داشته باشند و باعث نشوند نگاه صلح‌آمیز مردم، هواداران و عاشقان فوتبال تغییر کند. همه می بینیم جنگ، خشونت و درگیری ها در جهان زیاد شده است. این ورزش است که می تواند خیلی خوب و راحت ملل را به هم نزدیک کند و هزینه های گزاف برای جنگ و درگیری بکاهد.
 اهالی رسانه باید هوشیار باشند و اجازه ندهند، مسابقات جام ملت‌های آسیا و سایر رقابت های ورزشی رنگ و بوی سیاسی به خود بگیرد اگرچه برخی سیاسیون بخواهند بین ملل جنگی رخ بدهد اما وظیفه ورزشمردان و اهالی رسانه است تا حد امکان به وظیفه خود در جهت کاستن از تنش ها و کینه ها عمل کنند.
بازی تیم ملی مقابل عراق نیز چنین وضعیتی دارد شاید چند سال قبل و پس از خاتمه جنگ حساسیت بازی های ایران و عراق شدید بود اما اکنون مردم دو کشور واقعاً با همدیگر دوست هستند و مشکلی از این بابت ندارند. آن چنان که کارلوس کی روش هم معتقد است دلیلی وجود ندارد ما با حس انتقام جویانه به مصاف عراق برویم. او می گوید: «اگر یک بازی در جهان باشد که دو تیم بخواهند در نهایت آرامش از آن لذت ببرند، بازی ایران و عراق است؛ چون هر دو کارشان را انجام داده اند و صعودشان به مرحله بعدی قطعی شده است. تمام تلاشمان این است که فوتبال زیبایی ببینیم. دلیلی برای حساسیت وجود ندارد و در نهایت آرامش به رویارویی با عراق فکر می کنیم و هیچ خطری ما را تهدید نمی کند. در دوره قبل نیز بنجامین ویلیامز داور استرالیایی ما را ناکام گذاشت».
 رسانه ها حتی باید کمک کنند تنش های بازی با عربستان هم تا حد امکان کاهش یابد. رسانه ها نباید در جهت سیاسی کردن بازی سوژه پردازی کنند. اصلا شایسته نیست که بخواهیم در شرایط فعلی جامعه و منطقه از این بازی و رقابت ورزشی به عنوان یک جنگ انتقام جویانه یاد کنیم! حتی در مصاف با عربستان نیز نباید چنین ذهنیتی داشته باشیم و بازی را بیش از حد حساس و سیاسی جلوه دهیم. این بازی هم صرفاً رقابتی ورزشی است و ما باید سعی کنیم اخلاق، رفتار و فرهنگ بالای ایرانی را به رخ بکشیم و نشان دهیم ایرانی جماعت طرفدار صلح و دوستی است و لاغیر.
ما حتی می توانیم برای رفع مشکلات میزبانی تیم های باشگاهی مان در مصاف با حریفان عربستانی گام برداریم و این مسئله محقق نمی‌شود جز تغییر نگاه اهالی رسانه و هواداران فوتبال به ورزش. این رسانه‌ها هستند که باید فرهنگ سازی کنند و از نظر سواد و ارزش های رسانه ای از عوام جلوتر باشند نه برعکس! رسانه ها باید به هواداران و مردم بگویند با چه نگاه و تفکری رقابت های مختلف ورزشی را دنبال کنند و چگونه از این مسابقات تا سرحد امکان لذت ببرند و تا چه حد نتیجه گرا باشند یا نباشند.