آقای خیابانی عزیز❗از شهدا مایه نگذارید

آقای خیابانی عزیز❗
لطفا احساساتی نباشید و از شهدا مایه نگذارید
شما به وظیفه خود عمل کنید و کارشناس درجه 10 به رسانه ملی نیاورید

#شهرام_اصغری
کانال روزنامه ورزشی ۹۰
@navaddaily

جناب جواد خیابانی عزیز، شاید رکورد دار گزارشگران احساساتی دنیا باشد که بارها در برنامه های مختلف اشک ریخته یا سعی کرده اشک هواداران را درآورد. در یکی، دو مورد می توان گفت که اشک های خیابانی تا حدود زیادی طبیعی بود و عامه مردم هم خوششان آمد! مردمی که معمولا خیلی زود تحت تأثیر حرف های احساساتی، شعر یا گریه افراد و شخصیت های مختلف قرار می گیریم. این روزها به نظر می رسد خیابانی متوجه شده است مردم ایران چه نقطه ضعفی دارند و به هر بهانه و سوژه الکی در برنامه های مختلف اشک می ریزد. ای کاش می شد آرشیوی از تمام اشک های خیابانی تهیه و کلیپش را با اجازه خود خیابانی در فضای مجازی ارائه کرد.
جواد خیابانی که در برنامه زنده شبکه ورزش، تریبون مجانی در اختیار داشت و محدودیت زمانی هم نداشت (فردوسی پور بازی های جام ملت ها را گزارش می کرد) دوباره اشک ریخت و این بار حرف هایش بیش از حد ادامه دار شد تا جائی که این گزارشگر ورزشی به حوزه جنگ و شهدا هم ورود کرد!
برای ما فقط مانده بود جواد خیابانی از جنگ و شهیدان عزیز مایه بگذارد و با استفاده از این ارزش ها حرف هایی در مورد کی روش و فوتبال به زبان آورد تا به نوعی به حرف هایش ارزش و اعتبار ببخشد.
همه می دانیم طبق قوانین حرفه ای فوتبال اگر یک مربی مصاحبه تند یا توهین آمیز انجام دهد می توان با ارائه سند و مدرک او را جریمه و توبیخ کرد و حتی درصدی از قرارداد او را طبق قانون و بندهای قرارداد کسر کرد. خوشبختانه به لطف فضای مجازی ویدیوی حرف های کارلوس کی روش هم موجود است و بعضی ها مثل چندین سال قبل نمی توانند یک طرفه به قاضی بروند. او در ویدیوی منتشر شده می گوید؛ ما اینجا (تیم ملی) افرادی داریم که غذا برای خوردن ندارند اما مربیانی در یک باشگاه یا فدراسیون با پروازهای درجه یک ( (First classبه ژاپن سفر می کنند و برمی گردند و ...
آقای خیابانی عزیز! از شما که انتظار نمی رود اصل حرف های سرمربی تیم ملی را نشنیده باشید اما چرا در مقطع حساس تیم ملی حرف های احساساتی به زبان می آورید که پاک کردن آن از ذهن عامه هواداران کاری دشواری خواهد بود؟ اگر به این نتیجه رسیده اید که برای تیم ملی سرمربی جدیدی خریداری کنید! ایرادی ندارد اما اجازه دهید جام ملت ها و قرارداد قانونی کی روش به پایان برسد و از این حرف ها بزنید. همه باید بدانیم اگر کی روش هم اشتباه کند و حرفی بزند این قانون و کمیته انضباطی فدراسیون است که باید جواب او را بدهد نه اینکه هر گزارشگر و شهروندی بخواهد شخصا با نگاه و سلیقه خودش اعمال قانون کند که با این شیوه هرج و مرج سراسر فوتبال را فرا خواهد گرفت!

باور کنید یکی از دلایل عقب ماندگی کشور ما این قبیل بی قانونی ها و احساساتی بودن ما ایرانی هاست که از قدیم الایام هرکس در حد توان و تریبون خود! از احساسات عوام استفاده یا سوءاستفاده کرده است. اکنون دنیا، دنیای عقل و منطق هست. اگر کی روش مرتکب توهین یا تخلفی شده یک گزارشگر می تواند از تاج یا کمیته انظباطی فدراسیون انتقاد کند اما او حق ندارد در اوج حساسیت مسابقات جام ملت های 2019 امارات، احساسات هواداران را با استفاده از واژه های مقدس جنگ هشت ساله و شهیدان عزیز به بازی بگیرد و از تریبون هایی که با پول بیت المال اداره می شوند حرفی بزند که ممکن است آرزو و دلخوشی میلیون ها ایرانی در مورد موفقیت تیم ملی را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ناکامی یا ایجاد حاشیه هایی برای تیم ملی یا سرمربی اش شود. شما اگر واقعا دلت به بیت المال می سوزد سعی کنید وظایف خودتان را به درستی انجام دهید و لااقل یک کارشناس خوب و کاربلد به صدا و سیمای ملی دعوت کنید نه اینکه افرادی را به عنوان کارشناس به برنامه هایتان دعوت کنید که فهم فوتبالی آنها از یک هوادار 12 ساله هم کمتر است و فقط روی اعصاب مردم راه می روند. چرا باید پیشکوتی چون ابراهیم قاسمپور در شبکه الکاس قطر باشد و معلوم نشود به چه دلیل  قاسمپورها و سایر پیشکسوتان و متخصصان خالص فوتبال در رسانه ملی ما جایی ندارند و منزوی هستند؟

لطفا در این موقعیت احساساتی نباشید و از کی روش و در رسانه ملی از تیم ملی حمایت کنید که موقعیت مسابقات بسیار حساس است. شما اختیار دارید در کانال شخصی خودتان صبح تا شب اشک بریزید و علیه کی روش حرف بزنید اما در رسانه ملی نباید چنین رویه ای در پیش بگیرید.
شما به درآمدهای کی روش اشاره کردید در حالی که همه می دانیم کی روش مربی درجه یک و گرانی است و فوتبال ما را صاحب شخصیت کرده و در این فوتبال به خیلی ها باج نمی دهد و بازیکن سالاری را نابود کرده است و... اما خواهش می کنیم کمی هم از درآمدهای خودت در برنامه های زنده بگو که چه مبلغی از صدا و سیما می گیری و از برنامه های مختلف چقدر درآمد دار

ی و ...
آقای خیابانی عزیز، لطفا احساساتی نباشید و از شهدا مایه نگذارید با جملات احساسی و الهام گرفتن از شهدای جنگ تحمیلی و غیره مردم کشور را احساساتی نکنید که در قانون و منطق فیفا به بندهای قرارداد کار دارند نه حرف های احساساتی یک مجری!
کی روش حتی گفته است؛ وزیر ورزش دوست ندارد او مربی تیم ملی باشد. تمام مستندات حرف های کی روش موجود است و اگر فوتبال کشور و تیم ملی را دوست دارید دقیق به حرف های کی روش گوش کنید و بدون وام گیری از شهدا و جانبازان و ... از تاج که خودش هم جانباز است بخواهید به صورت قانونی وارد عمل شود نه اینکه اینگونه جو تیم ملی را متشنج کنید. فرض اینکه کی روش می خواهد کاری کند تا فدراسیون او را قبل از اتمام قراردادش اخراج کند و دوباره از بیت المال جریمه هم بدهیم و ... پس اگر تیم ملی را دوست داریم همه به جای احساساتی بودن با منطق و عقل حرف بزنیم و انتقاد کنیم. یادمان نرفته مایلی کهن هم یک بار با اشک و احساسات حرف زد و متوجه شد فایده ای ندارد که امروزه مردم خوشان خیلی از نکته ها را بهتر از ما و شما می فهمند.
مهم تر اینکه پس از مشخص شدن ترجمه اشتباه برای جنابعالی لااقل از سرمربی تیم ملی و افکار عمومی عذرخواهی کنید و اعتراف کنید که در مورد کی روش و توهین او به مردم برداشت شما یا ترجمه ها مشکل داشته اند!

تیم ملی ایران، با شخصیت و منظم در مسیر فینال

تیم ملی ایران، با شخصیت و منظم در مسیر فینال

 شهرام  اصغری

طبق برنامه، تیم ملی کشورمان در مرحله نیمه نهایی مسابقات جام ملت‌های 2019 امارات، روز هشتم بهمن ماه به مصاف تیم ملی ژاپن می‌رود. تیم ملی در حالی به مصاف ژاپن می‌رود که در پنج دیدار قبلی خود بازی‌های خوب و خیره کننده ای به نمایش گذاشت و نشان داد در این دوره از مسابقات از قدرت بسیار بالایی برخوردار است و یکی از مدعیان اصلی کسب جام قهرمانی به شمار می‌رود.
ایران و ژاپن که در حال حاضر با قرار گرفتن در رتبه ۲۹ و ۵۰ رنکینگ فیفا در رده اول و سوم قاره آسیا جای دارند تاکنون 21 بار به عناوین مختلف به مصاف هم رفته‌اند. 9 بار ایران و 6 بار ژاپن بازی را برده و بازی دو تیم 6 بار هم مساوی شده است.
حدود ۱۴ سال از آخرین بازی رسمی ایران و ژاپن می‌گذرد؛ دیداری که در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان برگزار شد و با شکست ۲ بر یک یوز‌ها به اتمام رسید. البته از آن تاریخ به بعد ایران و ژاپن تنها یک بار با هم بازی کرده اند. ۲۱ مهر ۹۴ ایران در ورزشگاه آزادی به مصاف شاگردان وحید هلیل هودزیچ رفت و در نهایت به تساوی یک - یک رضایت داد که مهدی ترابی برای ایران و یوشینوری موتو برای ژاپن گلزنی کردند.
در این دوره از رقابت‌ها، فوتبالی که تیم ملی و شاگردان کی روش به نمایش می‌گذارند کلاس بالا و نظم خاصی دارد و عملکرد بازیکنان و تیم اکثر کارشناسان و مفسران فوتبال را به تحسین وا داشته است.
بی‌جهت نیست سبک بازی تیم کی‌روش را با تیم ملی آلمان مقایسه کنیم که از بازیکنان بلند قامت و سرزنی سود می‌برد و با قدرت از زمین و هوا دروازه حریفان را مورد حمله قرار می‌دهد. (مخصوصا بازی‌های تیم ملی آلمان در مسابقات 2014 برزیل که تیم میزبان را نیز درهم کوبید.)
با اینکه تیم ملی بازی‌های تدارکاتی خوب چندانی برگزار نکرده بود، اما رفته رفته به شرایط آرمانی و ایده‌آل خود نزدیک شد و کارلوس کی‌روش هم با ایجاد برخی تغییرات در ترکیب اصلی تیم، به هدف رسید. تیم ما در مقابل ویتنام برای رویارویی با حریفان شرق آسیایی تمرین کرد و توانست در ادامه چین را با ارائه بازی هوشمندانه از سر راه بردارد.
در بازی با ژاپن نیز اگر انصاری فرد مثل طارمی با سردار هماهنگ باشد، شکست این تیم شرق آسیایی نیز دور از دسترس نخواهد بود. تیم ملی حالا نه در دفاع مشکل دارد و نه در خط حمله یا درون دروازه، بنابراین می‌توانیم امیدوار باشیم تیم ملی بتواند حتی با نتیجه مشابه با نتیجه بازی چین، این تیم را هم شکست دهد و به فینال مسابقات این دوره راه یابد. درون دروازه هم که بیرانوند آماده باید همچنان حفظ رکورد کلین شیت خود تلاش کند. قطری‌ها نیز مثل ایران در پنج بازی متوالی دروازه خود را بسته نگه داشته اند اما آنها به مصاف اماراتی می‌روند که در مقایسه با ژاپن و روی کاغذ حریف آسان تری به نظر می‌رسد. در تیم ملی فعلی بدون توجه به نتایج حاصله، واقعاً شخصیت تیمی بازیکنان، وظیفه شناسی آنها، تک ضرب بازی کردن ملی پوشان و اتحاد و همدلی اعضای تیم بسیار ستودنی است و انگیزه آنها را برای کسب عنوان قهرمانی دو چندان می‌کند. کی روش مسعود شجاعی پا به سن گذاشته را نیز در اردو دارد و به او بازی زیادی هم نمی‌دهد اما نه تنها هیچ حاشیه ای از جانب او در تیم ایجاد نمی‌شود بلکه خود او عامل اتحاد بازیکنان است. همه بازیکنان یک دل و متحد برای کسب عنوان قهرمانی تلاش می‌کنند فقط برخی بازیکنان نباید بیش از حد به انتقادها و برخی پست‌های فضای مجازی توجه کنند و تمرکز خود را از دست بدهند.
تیم ما در بازی با عراق نشان داد حتی برای رویارویی با مسائل حاشیه‌ای نیز بسیار تمرین کرده و بازیکنان از تمرکز خوبی برخوردار هستند. یادمان نرفته، در صحنه‌ای که بازیکنان عراقی سامان قدوس را هُل دادند او هرگز مرتکب خشونت نشد و در دام بازیکنان حریف نیفتاد. از خصلت ژاپنی‌هاست که با حوصله و خونسردی بالایی بازی کنند و یادمان باشد ژاپن تنها تیمی از آسیا بود که در مسابقات جام جهانی روسیه توانست از مسابفات گروهی صعود کند. آنها در سال‌های اخیر بر خلاف انتظار روی پاس‌های تند و تیز و ضربات سر خطرناک ظاهر می‌شوند که تیم ما می‌تواند با ارائه یک بازی فیزیکی در شروع بازی راحت تر به اهداف از پیش تعیین شده دست یابد. کی‌روش هم تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد تا با کسب عنوان قهرمانی و ارائه بازی‌های مقتدرانه، پاسخ کوبنده ای به منتقدان بدهد تا تیم ایران پس از 43 سال، جام هفدهم را مقتدرانه بالای سر ببرد.

http://newspaper.mardomsalari.ir/4803/page/1/53737/%D8%AA%DB%8C%D9%85-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%85-%D8%AF%D8%B1

• تیم ملی ایران، با شخصیت و منظم در مسیر فینال
• فوتبال ایران و عراق، سیاسی یا غیرسیاسی؟!
• آیا تراختوری های اصیل باید از رفت و آمد مربیان خوشحال باشند؟
• دلیل افزایش تلفات مشروبات الکلی چیست؟

چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۰۲

فوتبال ایران و عراق، سیاسی یا غیرسیاسی؟!

شهرام اصغری

ذات ورزش و فوتبال رقابت و افزایش دوستی هاست. ذات ورزش و مسابقات المپیک، جهانی جام ملت ها و ... نزدیک کردن ملل و فرهنگ های مختلف به همدیگر است نه اینکه برخی بخواهند القاء کنند هدف از برگزاری رقابت های ورزشی افزودن کینه و دشمنی مردم و سیاستمداران است!

ذات ورزش و فوتبال رقابت و افزایش دوستی هاست. ذات ورزش و مسابقات المپیک، جهانی جام ملت ها و ... نزدیک کردن ملل و فرهنگ های مختلف به همدیگر است نه اینکه برخی بخواهند القاء کنند هدف از برگزاری رقابت های ورزشی افزودن کینه و دشمنی مردم و سیاستمداران است! در جوامع و دنیای امروز اگر کشورها حتی با هم از نظر سیاسی هم مشکل داشته باشند، ورزش حرفه ای قصد دارد دل ها  را به هم نزدیک کند و از کدورت ها و فاصله ها تا حد امکان بکاهد.
بی شک سیاست فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز در این جهت است که بازی های فوتبال سیاسی نشوند و تا حد امکان اهداف و نیات سیاسی نداشته باشند که ضروری است اهالی رسانه نیز این مهم را بیش از هر زمان دیگری مد نظر قرار دهند و در حین نوشتن، تیترزدن و ارائه تحلیل ها و مقالات خود، دقت لازم را داشته باشند و باعث نشوند نگاه صلح‌آمیز مردم، هواداران و عاشقان فوتبال تغییر کند. همه می بینیم جنگ، خشونت و درگیری ها در جهان زیاد شده است. این ورزش است که می تواند خیلی خوب و راحت ملل را به هم نزدیک کند و هزینه های گزاف برای جنگ و درگیری بکاهد.
 اهالی رسانه باید هوشیار باشند و اجازه ندهند، مسابقات جام ملت‌های آسیا و سایر رقابت های ورزشی رنگ و بوی سیاسی به خود بگیرد اگرچه برخی سیاسیون بخواهند بین ملل جنگی رخ بدهد اما وظیفه ورزشمردان و اهالی رسانه است تا حد امکان به وظیفه خود در جهت کاستن از تنش ها و کینه ها عمل کنند.
بازی تیم ملی مقابل عراق نیز چنین وضعیتی دارد شاید چند سال قبل و پس از خاتمه جنگ حساسیت بازی های ایران و عراق شدید بود اما اکنون مردم دو کشور واقعاً با همدیگر دوست هستند و مشکلی از این بابت ندارند. آن چنان که کارلوس کی روش هم معتقد است دلیلی وجود ندارد ما با حس انتقام جویانه به مصاف عراق برویم. او می گوید: «اگر یک بازی در جهان باشد که دو تیم بخواهند در نهایت آرامش از آن لذت ببرند، بازی ایران و عراق است؛ چون هر دو کارشان را انجام داده اند و صعودشان به مرحله بعدی قطعی شده است. تمام تلاشمان این است که فوتبال زیبایی ببینیم. دلیلی برای حساسیت وجود ندارد و در نهایت آرامش به رویارویی با عراق فکر می کنیم و هیچ خطری ما را تهدید نمی کند. در دوره قبل نیز بنجامین ویلیامز داور استرالیایی ما را ناکام گذاشت».
 رسانه ها حتی باید کمک کنند تنش های بازی با عربستان هم تا حد امکان کاهش یابد. رسانه ها نباید در جهت سیاسی کردن بازی سوژه پردازی کنند. اصلا شایسته نیست که بخواهیم در شرایط فعلی جامعه و منطقه از این بازی و رقابت ورزشی به عنوان یک جنگ انتقام جویانه یاد کنیم! حتی در مصاف با عربستان نیز نباید چنین ذهنیتی داشته باشیم و بازی را بیش از حد حساس و سیاسی جلوه دهیم. این بازی هم صرفاً رقابتی ورزشی است و ما باید سعی کنیم اخلاق، رفتار و فرهنگ بالای ایرانی را به رخ بکشیم و نشان دهیم ایرانی جماعت طرفدار صلح و دوستی است و لاغیر.
ما حتی می توانیم برای رفع مشکلات میزبانی تیم های باشگاهی مان در مصاف با حریفان عربستانی گام برداریم و این مسئله محقق نمی‌شود جز تغییر نگاه اهالی رسانه و هواداران فوتبال به ورزش. این رسانه‌ها هستند که باید فرهنگ سازی کنند و از نظر سواد و ارزش های رسانه ای از عوام جلوتر باشند نه برعکس! رسانه ها باید به هواداران و مردم بگویند با چه نگاه و تفکری رقابت های مختلف ورزشی را دنبال کنند و چگونه از این مسابقات تا سرحد امکان لذت ببرند و تا چه حد نتیجه گرا باشند یا نباشند.

• فوتبال ایران و عراق، سیاسی یا غیرسیاسی؟!
• آیا تراختوری های اصیل باید از رفت و آمد مربیان خوشحال باشند؟
• 
  

سه شنبه ۲۵ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۸:۴۱

آیا تراختوری های اصیل باید از رفت و آمد مربیان خوشحال باشند؟

شهرام اصغری

پس از جان توشاک، محمدرضا مهاجری و محمد تقوی دوباره یک مربی جدید با مدیران تراکتور سازی به توافق رسید تا جورج لینکز هم به عنوان سرمربی جدید تراکتورسازی سر از تبریز درآورد و معلوم شود مدیران فعلی این تیم نمی توانند تیم را از نظر فنی به یک مربی سرشناس بسپارند و به او زمان 5 ساله نه! بلکه یک یا دو ساله بدهند تا با آرامش خاطر بتواند برنامه هایش را در تیم پیاده سازد.

پس از جان توشاک، محمدرضا مهاجری و محمد تقوی دوباره یک مربی جدید با مدیران تراکتور سازی به توافق رسید تا جورج لینکز هم به عنوان سرمربی جدید تراکتورسازی سر از تبریز درآورد و معلوم شود مدیران فعلی این تیم نمی توانند تیم را از نظر فنی به یک مربی سرشناس بسپارند و به او زمان 5 ساله نه! بلکه یک یا دو ساله بدهند تا با آرامش خاطر بتواند برنامه هایش را در تیم پیاده سازد.
باشگاه تراکتورسازی در ابتدای فصل با سر و صدای زیادی جان توشاک، سرمربی ولزی را به خدمت گرفت تا در ادامه نوبت به محمد تقوی برسد و به عنوان یک مربی ایرانی ساکن خارج با سر و صدای زیادی به کشور برگردد و او هم در این تیم پرطرفدار نتواند دوام بیاورد و دوباره پروسه روز از نو، روزی از نو تکرار شود!
همه می‌دانیم دلیل اصلی موفقیت یک تیم وجود ثبات و آرامش در سطوح مربیگری و مدیریت است که می توان امیدوار بود تیم صاحب برنامه و ساختار شود اما متأسفانه تراکتورسازی با این همه ظرفیت و پتانسیل بالا مدام دچار تغییرات می شود و به بیراهه می رود.
همانطور که شاهد بودیم نمایندگان اصفهانی، در سالیان اخیر با ثبات مدیریت و یکدلی بود که در مسابقات آسیایی خوش درخشیدند و حتی تیم سپاهان در مقطعی به جام باشگاه های جهان راه یافت که تراکتورسازی هم به اذعان اکثر کارشناسان از پتانسیل بالایی در این زمینه برخوردار است. ما تبریزی ها اصفهان را به عنوان نصف جهان قبول نداریم اما باید قبول کنیم در سطوح مدیریتی و تصمیم گیری واقعاً از مدیران اصفهانی فاصله داریم. باید قبول کنیم در سطوح مدیریتی ضعف‌های زیادی داریم که مانع از موفقیت مان در پله های آخر می شود. در اصفهان اگر یک تیم یا مدیری موفق شود همه به او کمک می‌کنند تا این موفقیت‌ها ادامه داشته باشد اما ظاهراً این موضوع در تبریز برعکس است و وقتی مدیر، مربی یا تیمی به اوج  موفقیت و پله های آخر می رسد، برخی دوست دارند او را به زمین بزنند! ما برای نیل به موفقیت باید این نگاه و تفکرمان را تغییر دهیم که در چنین جاهایی موفقیت یک مربی یا مدیر مهم نیست بلکه موفقیت تراکتورسازی تبریز و شادی خیل هواداران این تیم مهم است.
چرا فردی چون صادق درودگر که با کوله باری از تجربه، علم و مهارت به تبریز پای گذاشته بود فورا مجبور به استعفا شد؟! چرا باید مدیری چون درودگر که اصلیت آذری و تجارب زیادی هم دارد نتواند در این تیم کار کند؟
چرا کار در تیم‌های تبریزی مخصوصا تراکتورسازی برای هر مدیر یا مربی امکان پذیر نیست؟ چرا مدیران نمی‌توانند با برنامه های چند ساله باشگاه را اداره کنند یا یک مربی چرا نمی تواند با برنامه پنج یا حتی ده ساله به باشگاه بیاید و از استعدادها و ظرفیت‌های عظیم باشگاه استفاده کند؟ هواداران هرگز فراموش نمی کنند که تبریز در لیگ برتر نماینده ای نداشت و با چه خون دلی بالاخره نام نمایندگان آذربایجان هم به جمع حرفه ای های لیگ اضافه شد. حالا چرا برخی آن روزها را فراموش کرده اند و قدر این روزها را نمی دانیم؟
یادمان نرفته در سال های نه چندان دور، بازیکنان آذری همچون باقری، دین محمدی، خطیبی و ... در تیم ملی خودنمایی می‌کردند اما اکنون چرا این مسئله دیگر مثل سابق به چشم نمی‌آید؟
چرا مربیانی که با این همه سر و صدا، شادی، جشن و اسپند به تبریز می آیند، فورا از این تیم جدا می‌شوند و نتیجه نمی‌گیرند؟! چرا همه هواداران، خبرنگاران و اهالی رسانه، مسئولان تیم و تماشاگران به سرمربی یا مدیران باشگاه کمک نمی کنند تا تراختور بتواند از ظرفیت بالای خود نتیجه بگیرد و به آرمان ها و ایده آل هایش دست یابد؟ آیا نهایت آرزوی هواداران، حضور تراختور در مسابقات آسیایی به صورت زنگ تفریح است؟
 همه می‌دانیم این تیم در مسابقات آسیایی واقعا ظرفیت بالقوه ای دارد فقط افسوس که قدر این همه استعدادها را نمی دانیم و خودزنی می‌کنیم.
این همه مربی با سر و صدا و با تیر و تفنگ و به قول فتح الله زاده با بمب و ترقه به تبریز می آیند اما همین مربیانی که خودشان به آنها اعتماد می کنند، فورا برکنار می شوند یا مجبور به استعفا می شوند. واقعا کجای کار ما ایراد دارد و در پشت پرده باشگاه تراکتورسازی چه می گذرد؟!
چرا قراردادهای این مربیان مطرح اغلب در ترکیه منعقد می شود؟ آیا خدای ناکرده باشگاه فقط به دنبال مسائل تبلیغاتی و انفجار بمب رسانه ای است؟ آیا باشگاه اهداف اقتصادی و پروژه های خاصی را دنبال می کند که ما از آن خبر نداریم؟
البته داشتن فعالیت اقتصادی به صورت شفاف و به نفع فوتبال مانعی ندارد اما آیا واقعاً هوادار و دوستدار اصیل فوتبال تبریز و ایران نتیجه این فعالیت ها را می بیند و اینکه مدیریت باشگاه تا چه حد به تراکتورسازی نگاه فنی و فوتبالی دارد؟
این نگاه باید در دراز مدت و در نتایج تیم کاملا نمایان باشد و هواداران نیز احساس غرور کنند و با عزت و افتخار پرچم تراختور را به اهتزار درآورند.
آیا مدیران فعلی تراکتورسازی خبر دارند که تا چه اندازه تا این جا به جایی ها و تغییر مربیان به تیم ضربه می‌زند؟ چه کسانی یا کدام گروه از این جابجایی ها و رفت و آمدها سود می برند؟
حالا یک سوال راحت اما کلیدی از بوقچی های تراختور بپرسیم؛ آیا شما به موفقیت سرمربی جدید و بلژیکی تیم کاملا اطمینان خاطر دارید که نیامده این چنین جشن گرفته اید و سر صدا می کنید و از او اینچنین استقبال کرده اید؟! مگر در جذب مربیان قبلی هم اینچنین شادی نمی کردید؟ پس چه شد که آنها فرار را بر قرار ترجیح دادند؟ هوادار واقعا باید با بینش و آگاهی خاصی از یک مربی یا مدیر حمایت کند و بوق بزند. اینکه هواداران به خاطر برخی مسائل بخواهند شعار برخی بوقچی های توجیه شده را تکرار کنند و از یک مربی در مقطع خاص حمایت کنند و همان مربی را در مقطعی دیگر به زمین بکوبند، اصلا کار پسندیده و حرفه ای نیست. (در کشور ما هنوز برخی هواداران و بوقچی هایشان در شهرهایی چون آبادان، قائم شهر و ... نگاه حرفه ای به فوتبال ندارند و ضربه اش را هم می بینند).
کدام هوادار مطمئن است که جورج لینکز چند روز یا چند ماه در تبریز دوام می آورد که این چنین از آمدن این مربی به تبریز جشن گرفته و ویدیوی آن را منتشر کرده اند؟

نگارنده که به ‌عنوان یک آذری زبان و هوادار تراکتور، هرگز از بابت نحوه جذب این مربی در میانه فصل و این سر صداها و دیدن ویدیو ها و شادی های نمایشی هواداران، خوشحال نخواهم شد! ما اگر خواهان موفقیت و ترقی تراختور هستیم باید همه به فکر منافع تراکتورسازی باشیم نه منافع شخصی مان. همه باید به عشق پرچم تراکتور تلاش کنیم و فریاد بزنیم نه اینکه ناخواسته یا آگاهانه در حمایت از یک مربی ۶۹ ساله اینچنین شروع به شادی کنیم و خواسته های افراد یا گروهی خاص را برآورده سازیم. بی شک چنین رفتارهایی به نفع فوتبال آذربایجان نیست.

دلیل افزایش تلفات مشروبات الکلی چیست؟

مرگ بر اثر مشروبات الکلی از مرگ بر اثر تصادفات سبقت می‌گیرد؟

شهرام اصغری

از اواخر ماه شهریور مصادف با ماه محرم الحرام، اخبار تلخ و ناخوشایندی در خصوص مرگ برخی از هموطنانمان به خاطر مصرف مشروبات الکلی به گوش می‌رسد که واقعا نمی‌توان به افزایش چنین آسیب‌های اجتماعی بی‌تفاوت ماند. با این حال با وجود آمار بالای کشته‌ها و مسمومین که منجر به فلج یا نابینا شدن هموطنانمان نیز شده است اما، آنطور که باید و شاید کارشناسان مسائل اجتماعی و مسئولان به این ناهنجاری‌ها واکنش نشان نداده اند که جای بسی تعجب و نگرانی دارد. خیلی از کارشناسان هم که گویا توجیه شده اند تا حرفی نزنند یا خودشان را به بی تفاوتی بزنند! اما در مجموع افزایش عجیب و غریب مرگ بر اثر مصرف مشروبات الکلی تقلبی موضوعی نیست که بی تفاوت از کنار آن رد شد. این که دیگر به آمریکا و نتانیاهو ارتباط ندارد و یک آسیب اجتماعی داخلی است که باید بدان رسیدگی شود؛ همانطور که در اکثر کشورها ممکن است این قبیل ناهنجاری‌ها دیده شود. اما آیا کارشناسان و مسئولان ما به انداره کافی درباره این مشکل حاد پیش آمده به تحقیق و پژوهش می‌پردارند؟

چرا آنطور که باید و شاید کسی فاجعه را کالبدشکافی نمی‌کند یا نتیجه اش را به مردم نمی‌گوید؟ چرا صدا و سیمای میلی جوانان کشور را از مضرات و عوارض مصرف مشروبات الکلی آگاه نمی‌سازد؟ اصلا صدا و سیما در طول چندین سال گذشته چند برنامه در این خصوص تولید کرده است؟ در نماز جمعه‌ها امامان جماعت محترم چند بار در مورد این قبیل آسیب‌های اجتماعی هشدار داده اند؟ کارشناسان و مسئولان کشور چند بار در مورد عواقب مصرف چنین مشروبات مضری اطلاع رسانی کرده اند؟ آیا جان این جوان‌ها ارزش ندارد؟ کدام گروه یا چه کسانی مشروبات الکلی سمی تولید می‌کنند و چه هدفی دارند؟ چرا آمار کشته‌های مصرف کنندگان مشروبات الکلی ناگهان از اواخر شهریور ماه که با ماه محرم الحرام مصادف است، به طور چشمگیری افزایش یافته است؟ آیا این موارد اتفاقی است یا تفکر افراطی خاصی پشت این جریان پنهان است؟ و ...

بی شک مرگ تعداد زیادی از هموطنان از اواخر شهریور ماه، در بندرعباس، خراسان شمالی، البرز، کهکیلویه و بویراحمد و ... بر اثر مصرف مشروبات الکلی تقلبی موضوع ساده‌ای نیست که فقط در حد یک خبر بدان پرداخته شود. درنگ جایز نیست. چرا در کشور ما باید آمار تلفات جاده‌ای و این قبیل آسیب‌های اجتماعی در جهان بی‌نظیر باشد؟ با این وضع نگرانیم آمار کشته‌های مصرف کنندگان مشروبات دست ساز از آمار تلفات جاده‌ای بالاتر بزند!

روزنامه مردم سالاری
http://yon.ir/nXNXZ

• دلیل افزایش تلفات مشروبات الکلی چیست؟
• چرااین روزها تلفات مشروبات الکلی زیاد شده؟!
• وبلاگ شخصی شهرام اصغری در بلاگ اسکای